จินตนาการ - ความสนุกของอุปสรรค - การหลีกหนีปัญหา

จินตนาการอันบรรเจิดบ่อยครั้ง
มักจุผุดมาจาก ความสงบนิ่ง ลุ่มลึกของจิตใจอันสงบ เยือกเย็น
การครุ่นคิดใคร่ครวญ ทำให้จินตนาการเราละเอียด แยบยลมากขึ้นเสมอ.

ก้าวย่างทางเดินของเราทุกคนย่อมจะต้องพบเจอกับอุปสรรคต่างๆ นานา

อุปสรรคเป็นความสนุกของชีวิตที่เราทุกคนต้องเรียนรู้ 

เพื่อก้าวผ่านพ้นมัน ด้วยความสนุกของห้วงชีวิตหนึ่งของเราเอง.

การหลีกหนี การหลีกเลี่ยง ไม่กล้าที่จะเผชิญปัญหา
ทำเช่นนี้บ่อยครั้ง คนๆ นั้นจะอ่อนแอลงทุกวัน
จนชีวิตนั้น จะไม่กล้าเผชิญหน้ากับ 'ปัญหา' ใดเลย.

คลื่น : อุปสรรค แห่งความสวยงามของท้องทะเล

   คลื่นทะเล คือ อุปสรรคของคนขับเรือ แต่ทุกครั้งที่มีคลื่นก็ทำให้ท้องทะเลที่เงียบสงบ ดูสวยงามมากยิ่งขึ้น
ส่วนชีวิตของคนเราคลื่นนั้นก็เปรียบเหมือนปัญหาและอุปสรรคต่างๆ เมื่อได้เผชิญก็ทำให้คนเรา แข็งแกร่งขึ้นมาได้ 
"ทะเลสวยย่อมมีคลื่น ชีวิตจะราบรื่น ต้องมีอุปสรรค"

ความอ่อนแอในกาลเวลา..

หยดน้ำตามักจะหลั่งไหลรินออกมาทุกครั้ง

มักจะผูกโยงกับความรักความผูกพันเสมอ.

เรามักจะคิดไปเองเสมอว่า

เวลาที่เรามีความสุข เวลานั้นแสนสั้นเหลือเกิน

ส่วน..เวลาที่เรามีความทุกข์ เวลานั้นแสนยาวนาน..

ทุกครั้งที่เราก้าวข้าวอุปสรรคมาได้คราใด

เราหารู้ไม่ว่า..เราได้บทเรียนของชีวิตอันมีคุณค่ายิ่งเสียแล้ว.

แต่ละวินาทีที่ผ่านไป ชีวิตของเราต้องได้บทเรียนชีวิตเพิ่มขึ้นมิใช่หรือ?

แต่ทำไมเล่า! ห้วงเวลาที่มวลมนุษย์ได้รับเพิ่มขึ้น อายุเพิ่มขึ้น แต่กลับทำให้มนุษย์เราส่วนใหญ่

มีความคิดไปเองว่า..ตัวของเราทำไม่ได้หรอก! อุปสรรคมีตั้งมากมายเหลือเกิน

หรือ...เมื่อเราเติบโตขึ้น ความคิดของเราแคบลง แคบทั้งความมุ่งมั่นและความกล้า...

(มนุษย์เราช่างอ่อนแอลงทุกวัน..)

วิถีชีวิต ต่อสู้กับชีวิต ยอมรับทุกสภาวะที่เป็นจริง...

คนทุกคนย่อมมีวิถีชีวิตที่แตกต่างกัน เราจึงไม่ควรสร้างปมด้อยให้กับตัวเอง
ด้วยการเปรียบเทียบชีวิตของตนเองกับชีวิตของผู้อื่น.

เราต้องไม่ย่อท้อในการต่อสู้กับชีวิต ประหนึ่งว่าวที่ขึ้นสูงได้ เพราะต้านกระแสลม..

จงมองโลกตามสภาพความเป็นจริงที่มีทั้งความดีและความเลว มีนักบุญและคนบาป

ถ้าหากเรามองทุกสิ่งชัดเจน เราจะเข้าใจธรรมชาติที่แท้จริงของสรรพสิ่ง...

นายพรานกับหมูป่า

    มีนายพรานคนหนึ่งเดินเข้าไปในป่า นายพรานคนนี้ได้ไปว่างกับ ดักในป่าเผอิญมีหมูป่าตัวหนึ่งเดินไปติดกับของนายพรานเข้าจึงคิดหาวิธีที่จะหลุดออกจากบวงนี้และเวลาต่อมานายพรานก็เดินมาเจอหมูป่า

หมูป่าตกใจมากก็เลยหลุดออกจากบวงของนายพรานได้และวิ่งเข้าไปในป่าหนาม

นายพรานจึงวิ่งตามเข้าไป แต่ตาของนายไปติดกับหนามทำให้หมูป่าลอดตัวไปแล้วนายพรานก็หาตาของตัวเอง

   นายพรานหาตาตัวเองอยู่ตั้งนานและแล้วนายพรานก็พบตาของตัวเองนายพรานได้นำลูกตาของตัวเองมาใส่ให้เข้าที่ีแต่เผอิญนายพรานใส่ลูกตาผิดด้านทำให้นายพรานมองเห็นข้างในของตัวเองและทำให้นายพรานอวกแตก แล้วนายพรานก้เดินกลับบ้านไปในที่สุด

อุปสรรค ความยากลำบาก คนชนะ...

มนุษย์เราพานพบอุปสรรคทุกวัน คนที่พ่ายแพ้ คือ 

คนที่ใจยอมแพ้ก่อนที่จะสู้ ความเจ็บปวด ความขมขื่น.

คความยากลำบากของอุปสรรคเป็นด่านที่ขวางทางเราทุกคน 

ช้า หรือ เร็ว เราก็ต้องพานพบมันทุกคน..

คนชนะไม่ได้ชนะเพราะเก่งกว่า แต่เพราะไม่ยอมแพ้
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม...

ผมบอกรักพ่อของผมช้าไปหน่อย...

คุณพ่อของผมเสียชีวิตเมื่อปี พ.ศ.2545 ผมเรียนอยู่ชั้น ม.4 พี่สาวของผมสอบ Entrance ติดที่มหาวิทยาลัยมหาสารคามพอดี หลังจากที่คุณพ่อเสียชีวิตได้เพียงสัปดาห์กว่าๆ ขณะนั้นเองทั้งพี่สาวและผมเอง คิดในใจว่า..เราคงหมดสิทธิ์เรียนต่อมหาวิทยาลัยฯ กันแน่ๆ
แต่สุดท้ายพี่สาวและผมก็ได้เรียนต่อ และทั้งสองคนเราก็เรียนจบได้รับปริญญาตรีกันจนสำเร็จ ส่วนหนึ่งก็มาจากเงินขายข้าวแกงของคุณแม่
บางครั้งแม่ต้องยอมอดเพื่อส่งเงินให้ลูกทั้งสองได้มีเงินใช้ ในระหว่างเรียนเป็นนักศึกษากันอยู่ หวังจะให้ลูกได้เรียนสูงๆ จะไม่ต้องมาทำงานที่ลำบากเช่นดังตัวเอง(แม่)
สำหรับผมแล้ว คำว่า 'แม่ + พ่อ' ในความรู้สึกของผมแล้วท่านเป็นมากกว่าความรัก เป็นการเรียนรู้ชีวิตอย่างหนึ่ง บางสิ่งฝั่งอยู่ในจิตใต้สำนึกของผมตลอดมา แต่บางสิ่งที่ผมน้อยใจตัวเองอย่างยิ่งเลยครับ คือว่าทั้งชีวิต "ผมยังไม่เคยบอกว่า'รัก'พ่อเลยสักครั้ง!" แต่คุณพ่อบอกรักผมจนกลายเป็นเรื่องปกติ
เมื่อครั้งที่พ่อผมได้จากไปอย่างถาวร ผมกลับมานั่งครุ่นคิดว่าผมได้สูญเสียโอกาสและเวลา ที่งดงามที่สุดไปครั้งหนึ่งของห้วงชีวิตไปตลอดกาล..
เมื่อเรารักใครก็ควรแสดงออกมาให้เขารู้ แต่อย่างน้อยผมก็ยังมีคุณแม่ มีพี่สาว และญาติพี่น้อง ฯลฯ ที่ยังค่อยอยู่เคียงข้างตัวผม ให้ผมได้บอกรักอยู่เสมอ

หวังว่าใครที่ยังมีเวลาและโอกาสดีๆ ที่ยังมีทั่งคุณแม่คุณพ่อให้บอกรัก ก็ให้รีบบอกท่านนะครับ ก่อนที่คุณแม่ คุณพ่อ ของคุณจะไม่ได้ยินคำบอกรักนั้น อย่างนิรันดร์...