วันพฤหัสบดีที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

ความเหงา...

-เคยไหม ที่อยากจะมีใครสักคนเดินเคียงข้าง
-เคยไหม ที่อยากจะมีใครสักคนนั่งก๋วยเตี๋ยวข้างๆๆแล้วแอบแย่งลูกชิ้นเราไป
-เคยไหม ที่อยากจะมีใครสักคนที่โทรมาแล้วบอกว่า ฝันดีนะ ก่อนนอน
-เคยไหม ที่เวลาอยากคุยกับใคร แล้วไม่นานเขาคนนั้นก็โทรหา
-เคยไหม ที่อยากมีใครสักคนโทรมาถามว่ากินข้าวหรือยัง แล้วลงท้ายว่าคิดถึง
-เคยไหม ที่อยากมีใครสักคนมาลูบหัวเบาๆๆ ทำเหมือนเราเป็นเด็ก
-เคยไหม ที่อยากมีใครสักคนที่ไม่ต้องพูดอะไร แค่มองตาก็รู้ว่าเราต้องการอะไร
-เคนไหม ที่อยากมีใครสักคนที่พร้อมจะมาพบเจอเราเสมอไม่ว่าเวลาไหน
-เคยไหม ที่อยากมีใครสักคนที่ไว้ให้คิดถึง-เคยไหม ที่มองคนที่เขามีแฟนแล้วอยากมีบ้าง
-และสุดท้าย เคยไหม ที่อยากจะมีคนรักสักคน ไว้ให้คิดถึง
---------------------------------------
ตัวฉัน.....
..ฉันไม่เคยมีคนรักเดินเคียงข้าง
..เวลากินก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นเหลือก็ให้หมา
..เวลาจะนอนก็ปิดเครื่องโทรศัพท์เพราะรู้อยุ่แล้วว่าไม่มีใครโทรมา
..เวลาอยากคุยกับใครสักคน กดโทรศัพท์ตั้งแต่คนแรกจนคนสุดท้าย แต่แล้วก็ไม่รู้จะโทรหาใคร
..เวลากินข้าวก็นั่งกินคนเดียวไม่มีใครที่จะโทรมาถามว่ากินข้าวหรือยัง หรือว่าคิดถึงนะ
..เห็นคนที่เขามีแฟนแล้วก็อยากจะมีแฟนกับเขาบ้าง
..นี่ล่ะเหงา นี่คือเหงา....
นี้คือความจริงที่ฉันต้องเจอ..ชีวิตคนโสดที่....เหงาไปวันๆๆๆ


เขียนโดย
สาวโสด ขี้เมา

1 ความคิดเห็น: