สุขได้..ถ้าใจรู้จัก.."พอ" ... โดยครูป้อม

ทุกวันนี้มีความเชื่อที่แพร่หลายว่าคนเราจะก้าวหน้าได้ต้องมีความโลภ
เพราะความโลภจะผลักดันให้ เกิดความขยันขันแข็ง
บางคนพูดไปถึงขั้นว่า ถ้าอยากรวยก็ต้องเป็นหนี้เยอะ ๆ
เพราะเมื่อเป็นหนี้แล้ว จะอยู่นิ่งเฉย นั่งเล่นนอนเล่นไม่ได้
ต้องตั้งหน้าทำงานหาเงินเพื่อใช้หนี้ในที่สุดก็จะรวยไปเอง..

คำพูดข้างต้นถูกต้องเพียงครึ่งเดียว ตรงที่บอกว่าคนเราจะร่ำรวย
หรือประสบความสำเร็จได้ต้องขยันขันแข็ง
แต่ ความขยันนั้นไม่จำเป็นต้องขับเคลื่อนด้วยความโลภเสมอไป
มีคนเป็นอันมาก ที่เมื่อถูกกระตุ้นให้เกิดความโลภแล้ว ก็เข้าหาการพนัน
หรือหนักกว่า นั้นคือลักขโมยและฉ้อโกง
เพราะคิดว่าวิธีเหล่านั้นเป็นทางลัดที่จะทำให้ รวยเร็ว ๆ
ในสายตาของคนเหล่านั้น (ซึ่งมีอยู่มากมายในเมืองไทย)
การ ขยันทำงานเป็นวิธีที่ให้ผลช้า
แต่ก็อย่างที่เรารู้กัน คนที่หมกมุ่นกับการพนัน ลักขโมย หรือฉ้อโกงแล้ว
แทนที่ชีวิตจะเจริญก้าว หน้า กลับเสื่อมถอยและตกต่ำไม่ช้าก็เร็ว..


ไม่ใช่ความโลภดอก แต่เป็นความพอเพียงต่างหากที่ทำให้ชีวิตเจริญก้าวหน้า
ทุกวันนี้เราพูดถึงความพอเพียงกันมาก แต่เข้าใจกันน้อย..

ความพอเพียงที่จะทำให้ชีวิต ก้าวหน้าได้ หมายถึง
ความพอเพียงในการบริโภคเป็นเบื้องต้น..

มีเงินมากเท่าไรก็ตามแต่หากจับจ่ายใช้สอยไม่หยุด เอาแต่ “เที่ยว” และ “เล่น” (เช่น เที่ยวห้าง เที่ยวสถานบันเทิง เล่นการพนัน เล่นหวย ฯลฯ) สักวันก็ต้องยากจนหรือมีหนี้สินท่วมตัว ในทางตรงข้าม ความประหยัดมัธยัสถ์จับจ่ายใช้สอยหรือบริโภคอย่างรู้จักประมาณไม่ฟุ่มเฟือย เป็นหนทางสู่ความเจริญก้าวหน้า..

ขอขอบคุณ "พระไพศาล วิสาโล" 

ครูป้อม คนล่าฝัน