ขำๆกัน..วันละนิด(32) ... โดยครูป้อม

     ครั้งหนึ่งมีแม่ชีสาวสวยและบาทหลวงวัยกลางคน เดินทางรอนแรมไปเพื่อสอนศาสนาทั้งคู่ได้ขี่อูฐเพื่อเดินทางข้ามทะเลทรายอันเวิ้งว้างสุดลูกหูลูกกตา แม้ว่าจะเดินทางเป็นเวลาหลายวัน แต่ทั้งคู่ก็ยังข้ามไม่พ้นทะเลทรายซะทีและแล้วในที่สุด อูฐที่ทั้งคู่ขี่มาก็ล้มลงและขาดใจตาย.. 

 บาทหลวงรู้ดีว่าวาระสุดท้ายกำลังจะมาถึง จึงได้หันไปที่แม่ชี แล้วได้พูดว่า..
"ซิสเตอร์นี่คงจะเป็นวาระสุดท้ายของเราแล้ว เจ้าอยากจะได้อะไร"

แม่ชีหันกลับมามองบาทหลวงแล้วตอบว่า..
"คุณพ่อ ตลอดชีวิตที่ดิฉันรับใช้พระเจ้ามาตั้งแต่เกิดจนอายุได้ 19 ปีนี้ ยังไม่เคยเห็นผู้ชายเปลีอยเปล่าเลยสักครั้ง ถ้าได้เห็น ดิฉันคงตายตาหลับ"

บาทหลวงได้ฟัง ก็ตกใจมาก กล่าวว่า..
"ซิสเตอร์ ข้าไม่นึกเลยว่าจะได้ยินเรื่องแบบนี้ แต่เอาเถอะ ไหนๆเราก็จะต้องตายแล้ว เราก็จะสงเคราะห์เจ้าสักครั้ง" ว่าแล้วบาทหลวงก็ยืนขึ้น แล้วถอดชุดออกโยนกองลงกับพื้น

 แม่ชีหันมามองบาทหลวงตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วเธอก็อุทานเสียงตื่นเต้นชี้ไปตรงกลางระหว่างขาของบาทหลวงแล้วถามว่า..
"คุณพ่อคะ นั่นคืออะไรคะ"
บาทหลวงได้ฟังคำถาม ก็งงไม่รู้จะตอบว่าอะไร แล้วในที่สุดเขาก็ตอบว่า..
" นี่น่ะ คือไม้เท้าแห่งชีวิต หากเสียบมันลงไปในช่องของเพศเมีย ในไม่ช้าก็จะมีชีวิตใหม่เกิดมา"

แม่ชีได้ฟังอย่างนั้น ก็จ้องมองด้วยใบหน้าแดงกล่ำด้วยความตื่นเต้นพลางพูดว่า..
"คุณพ่อคะ เร็วสิคะ ใช้ไม้เท้าของท่านเสียบคุณเจ้าอูฐนี่สิ เราจะได้มีอูฐตัวใหม่มาขี่กัน"...

ขอขอบคุณ "ไม้เท้า"

 ครูป้อม คนล่าฝัน