>> > กราบเท้าคุณพ่อคุณแม่ที่เคารพ
> > คุณพ่อคะ คุณแม่คะ
>> เป็นอย่างไรบ้างสบายดีหรือเปล่าคะ
>> > ผ่านมาเกือบครึ่งปีตั้งแต่หนูเข้ามาเรียนในกรุงเทพฯ
>> > หนูไม่ได้ติดต่อคุณพ่อคุณแม่เลย
>> > หนูอยู่ที่นี่ สบายดี...พี่มากเค้ารักหนูและดูแลหนูเป ็นอย่างดี
>> > สงสัยหรือคะว่าพี่มากคือใคร
>> > จำได้มั้ยคะ วันที่หนูจากคุณพ่อคุณแม่ที่สถานีรถทัวร์ เข้ามาเรียนที่กรุงเทพฯ
>> > รถทัวร์ที่หนูนั่งมาเกิดอุบัติเหตุใกล้ปั๊มน้ำมันแห่ งหนึ่งในกรุงเทพฯ
>> > หลังเกิดอุบัติเหตุ มีคนมาล้อมหน้าล้อมหลังหนูเต็มไปหมดเลยค่ะ
>> > และมีคนขโมย กระเป๋าเดินทางและกระเป๋าตังค์ไป
>> > พี่มากเค้าเป็นเด็ก ปั๊มที่นั่นค่ะ
>> พอรถชนกันเค้าก็เข้าไปช่วยปฐมพยาบาล
>> > เราเจอกันที่นั่นค่ะคุณพ่อเค้าเป็นคนดีมาก
> เราพูดคุยกันซัก ครู่ใหญ่
>> รู้สึกถูกคอกันมากคุณแม่ขา
> นี่แหละมั้งคะที่เรียกว่ารัก แรกพบ
>> > พอเค้ารู้ว่าหนูยังไม่มีที่พักไม่มีญาติใน กรุงเทพฯ
>> > และยังไม่รู้จะไปพัก ที่ไหนแถมยังบาดเจ็บจากอุบัติเหต ุ
>> > พี่มากเลยชวนหนูไป อยู่ด้วยกันที่หอพักใกล้ๆปั๊มน้ำมั นนั้น
>> > ด้วยความตกใจและ ไม่มีที่พึ่งทำให้หนูรับปากพี่เค้าไป โดยไม่รู้ตัว
>> > แต่ว่าคุณพ่อคะพี่มากเป็นคนดีมากค่ะ เค้าไม่เคยแตะต้องตัวหนูเลย
>> > เราอยู่ด้วยกันปร ะมาณ 2 เดือน พี่มากจึงขอหนูแต่งงานค่ะ
>> > หนูขอโทษที่ไม่ได้บอกคุณพ่อคุณแม่ก่อน
>> > แต่ด้วยความใกล้ชิดทำให้หนูไม่สามารถยั้งใจไว้ได้
>> > จึงได้บอกตกลงพี่มากเค้าไป
> > อภัยให้เรานะคะนึกว่า เห็นแก่เด็กตาดำๆ
>> ที่จะเกิดมาดูโลกนี้อีกไม่นานเท่าไร
> หนูกำลังมีหลาน ให้คุณแม่ค่ะ
>> > คาดว่าการเรียนเทอมแรกนี้คงต้องพักไว้ก่อน
>> หรือไม่ก็ต้องเลิกเรียนไปเลย
>> > เพราะว่าหนูคง ต้องช่วยพี่มากหาเงินก่อนที่ท้องจะใหญ่ ไปกว่านี้
>> > พอลูกคลอดแล้วก็คงต้องอยู่เลี้ยงลูกอีก คงไปเรียนไม่ได้
>> > เงินทองก็หมดไปทุกวันๆแต่หนูก็ยังสุขใจดีค่ะ ไม่ต้องห่วง
>> > คุณพ่อคุณแม่อย่าโกรธหนูนะคะ
> มันเป็นเรื่องสุดวิสัยจริงๆ
>> > แต่หนูคิดว่าคุณพ่อคุณแม่คงจะให้อภัย
>> > เมื่อคลอดลูกแล้วหนูจะพาพี่มากและลูกไปกราบเท้าคุณพ่ อคุณแม่ที่บ้านนะคะ
>> > > ที่หนูเขียนจดหมายมาหาคุณพ่อ คุณแม่วันนี้
>> มีข่าวดีและข่าวร้ายมาบอกค่ะ
> ข่าวดีก็คือที่หนูเล่ามา ทั้งหมดนั่น
>> เป็นเรื่องไม่จริงค่ะหนูล้อเล่นค่ะ!!
>> > ส่วนข่าวร้ายก็คือเทอมแรกหนูสอบได้ F 3 วิชา D 2 วิชา และ C อีก 1 วิชา
>> > > เห็นมั้ยคะ มันไม่ได้ร้ายแรงไปกว่าที่หนูเล่ามาตั้งแต่ต้นหรอก
>> > ดีกว่าซะอีกจริงมั้ยคะ ฉะนั้นอย่าโกรธหนูนะคะ
>> > ด้วยรักและเคารพอย่างสูง
> > หนูดาที่รักของคุณพ่อ คุณแม่
>> > ป.ล.เงินที่คุณพ่อให้มาหมดแล้วล่ะค่ะ
>> > ถ้าคุณพ่อจะเห็นใจช่วยโอนเงินเข้าให้หนูด้วยนะคะ' >
จดหมายตอบกลับ
>> >--------------------------- > > สวัสดีจ้ะลูกรักของพ่อ
>> > ที่ลูกเล่ามาทั้งหมด ตั้งแต่แรกนั่นน่ะ ทำเอาพ่อใจไม่ดีไปเลยเชียว
>> > พ่ออ่านจดหมายลูกได้แค่ครึ่งเดียวก็โกรธจัดจนไม่ได้อ ่านต่อ
>> > เพราะว่าบันดาลโทสะทำให้พ่อกับแม่ทะเลาะกันยกใหญ่
>> > แม่เค้าไม่เชื่อว่าเป็นเรื่องจริงเพราะเค้ารักลูกมาก
>> > คิดว่าลูกคงจะไม่ทำให้เค้าผิดหวัง
>> > แต่พ่อก็โมโหซะจนลืมตัวทะเลาะกับแม่อย่างแรง
>> > ลูกก็รู้ว่าแม่ป่วยเป็นโรคหัวใจอยู่
>> > พ่อผิดเองที่ไม่รู้จักคิดรู้จักยั้งความโกรธ เราทะเลาะกันแรงมาก
>> > จนแม่เค้า......ล้มลงหัวใจวาย ยาที่เคยมีอยู่ในบ้านก็หาไม่เจอ
>> > พ่อพาแม่แกส่งโรงพยาบาลก็สายไปซะแล้ว
>> > พ่อกำลังเศร้ามากคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
>> > มันเกิดจากพ่อไม่อ่านจดหมายของแกให้จบซะก่อน
> แม่แก็เลยมีอัน เป็นไป
>> > > อ้อพ่อมีข่าวดีและข่าวร้ายสำหรับลูก >
>> > ข่าวดีคือแม่แกยังอยู่สบายดีไม่มีอะไรพ่อล้อเล่น
>> > ข่าวร้ายคือแม่เค้าเสียไพ่เลยไม่มีเงินส่งไปให้ลูก
>> > แต่มันก็ยังดีกว่าที่แม่เค้าจะเป็นอะไรไปใช่ไหมล่ะ
>> > หวังว่าลูกคงอ่านจดหมายจนจบนะ
>> > ไม่ใช่ตกใจตะลี ตะเหลือกไปฆ่าตัวตายซะก่อน
> > รักลูกมากจ้ะ
> > พ่อ
.....น่ารักมากค่ะ
ตอบลบขอบคุณ...ที่มีเรื่องให้หัวเราะวันนี้......