วันพุธที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2553


* แสงตะวันเพิ่งจะโผ่ลพ้นขอบฟ้า  มีเวลาให้คนเราอีกมากมาย  พาชีวิตก้าวไปสู่ยังจุดหมาย  ถึงเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายก็น่าลอง  มองดูฟ้า ฝูงนกกาเที่ยวหากิน  ไปยังถิ่นแดนไกลสุดสายตา  เหมือนย้ำเตือนว่าชีวิตล้วนเกิดมา  แสวงหาต่อสู้และดิ้นรน   * โอ้ชีวิตมีอะไรตั้งเยอะแยะ  มีเกิดแก่เจ็บตายคล้ายๆ กัน  แต่สิ่งที่มีไม่เหมือนคือความฝัน  อยู่ที่ใครจะล่ามันให้อยู่มือ   คนเป็นคนย่อมปะปนด้วยชั่วดี  ในศักดิ์ศรีมีทั้งจนและร่ำรวย  มีความรักเป็นเรื่องราวอันสดสวย  ความผิดหวังเป็นแค่เรื่องธรรมดา  ฟ้าเบื้องบนน้ำเบื้องล่างดินขวางหน้า  ข้ามไปเถิดไขว่คว้าความใฝ่ฝัน  มีชีวิตเกิดมาแค่ครั้งเดียวเท่านั้น  อย่าปล่อยมันซังกะตายไปวันๆ  (ซ้ำ *)   แม้ในข้างคืนเดือนดาวอันมืดมิด  ยังมีสิทธิ์คิดฝันอันเฉิดฉาย  ดุจแสงเทียนนำทางสว่างไกล  ดุจหิ่งห้อยพร่างพรายในค่ำคืน  ยืนเดียวดายในความกลัวหลอกตัวเอง  เท่ากับเร่งรัดไปสู่ความล้มเหลว  ยังมิทันได้ลงมือทำดีเลว  กลับถูกเปลวไฟความกลัวเผาตัวตน  (ซ้ำ *)   แผ่นฟ้ากว้าง เขาสูงใหญ่ยังเคยข้าม  ฝันงดงามถามหน่อยเคยข้ามไหม  ไปยังฝั่งที่ตั้งฝันอันแสนไกล  แต่สุดท้ายก็ได้ฝันนั้นมาครอง   *** ลองดูเลยเกิดมาเป็นคนล่าฝัน  มีรางวัลฝันใฝ่ให้ใฝ่ฝัน  มีชีวิตเกิดมาแค่ครั้งเดียวเท่านั้น  อย่าปล่อยมันซังกะตายไปวันๆ 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น