* แสงตะวันเพิ่งจะโผ่ลพ้นขอบฟ้า มีเวลาให้คนเราอีกมากมาย พาชีวิตก้าวไปสู่ยังจุดหมาย ถึงเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายก็น่าลอง มองดูฟ้า ฝูงนกกาเที่ยวหากิน ไปยังถิ่นแดนไกลสุดสายตา เหมือนย้ำเตือนว่าชีวิตล้วนเกิดมา แสวงหาต่อสู้และดิ้นรน * โอ้ชีวิตมีอะไรตั้งเยอะแยะ มีเกิดแก่เจ็บตายคล้ายๆ กัน แต่สิ่งที่มีไม่เหมือนคือความฝัน อยู่ที่ใครจะล่ามันให้อยู่มือ คนเป็นคนย่อมปะปนด้วยชั่วดี ในศักดิ์ศรีมีทั้งจนและร่ำรวย มีความรักเป็นเรื่องราวอันสดสวย ความผิดหวังเป็นแค่เรื่องธรรมดา ฟ้าเบื้องบนน้ำเบื้องล่างดินขวางหน้า ข้ามไปเถิดไขว่คว้าความใฝ่ฝัน มีชีวิตเกิดมาแค่ครั้งเดียวเท่านั้น อย่าปล่อยมันซังกะตายไปวันๆ (ซ้ำ *) แม้ในข้างคืนเดือนดาวอันมืดมิด ยังมีสิทธิ์คิดฝันอันเฉิดฉาย ดุจแสงเทียนนำทางสว่างไกล ดุจหิ่งห้อยพร่างพรายในค่ำคืน ยืนเดียวดายในความกลัวหลอกตัวเอง เท่ากับเร่งรัดไปสู่ความล้มเหลว ยังมิทันได้ลงมือทำดีเลว กลับถูกเปลวไฟความกลัวเผาตัวตน (ซ้ำ *) แผ่นฟ้ากว้าง เขาสูงใหญ่ยังเคยข้าม ฝันงดงามถามหน่อยเคยข้ามไหม ไปยังฝั่งที่ตั้งฝันอันแสนไกล แต่สุดท้ายก็ได้ฝันนั้นมาครอง *** ลองดูเลยเกิดมาเป็นคนล่าฝัน มีรางวัลฝันใฝ่ให้ใฝ่ฝัน มีชีวิตเกิดมาแค่ครั้งเดียวเท่านั้น อย่าปล่อยมันซังกะตายไปวันๆ
มาเล่าความรู้สึกเขียน "ความฝัน" ถึงจะเป็นเพียงแค่ความฝัน แต่สักวันฝันนั้นจะกลายเป็นความจริงนะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น