หนังสือดีๆ ผมมีมาแน่ะนำครับ..
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีพระราชาองค์หนึ่งทรงยิงธนูเก่งมาก ถ้าวางแตงโมงไว้ในระยะ 100 เมตร ทรงยิงโดนได้เลย ทรงแม่นมาก แต่พระมเหสีก็ทรงบอกว่า "ไม่เห็นจะยากตรงไหน"พอพระมเหสีพูดจาแบบตรงๆ เท่านั้นแหละ พระราชาก็ทรงปรี๊ดเลย! ทรงตรัสสั่งให้เปลี่ยนเป้าเป็นลูกองุ่นเป็นเป้าหมาย
ที่เล็กมากกว่าเดิม ทรงให้วางในระยะเท่าเดิม แล้วก็ทรงยิงให้ดู ก็ยังทรงแม่นเหมือนเดิม และด้วยความภาคภูมิใจ ทรงหันมาถามพระมเหสีว่า "เป็นไง... ฝีมือฉัน เจ๋งไหม"
พระมเหสีก็ทรงบอกว่า... "โธ่เอ้ย ไม่เห็นยากเลยก็ทำทุกวัน... ฉันเห็นท่านยิงธนูอยู่ทุกวัน จะไม่โดนได้ยังไง"
พอพระราชาทรงได้ยินดังนั้นก็โกรธมาก ใช้ความคิดชุดเดิมมาตัดสิน จิตเกิดอาการไม่ผ่อนคลาย จี๊ดๆๆ ก็เลยทรง "เฉโก*" ด้วยการให้ขับไล่พระมเหสีออกจากเมืองหลวงไป ข้อหาคือดูถูกฝีมือ
5 ปีผ่านไปเหมือนโกหก ที่เมืองชายแดนก็มีข่าวลือมาจากชาวบ้านว่า มีหญิงคนหนึ่งหาบน้ำได้ทีละ 4 ตุ่มใหญ่ๆ แข็งแรงมาก ผู้ชายปกตินะแค่หาบข้างละตุ่มก็แทบแย่แล้ว แต่นี่ใช้ไม้คานหาบข้างละ 2 ตุ่มเลย
พอพระราชาทรงได้สดับข่าว ก็ทรงพาข้าราชบริพารออกไปดู พอเห็นปุ๊บ ก็อ๋อทันที นึกว่าใคร ที่แท้พระมเหสีที่เราไล่ออกจากเมืองนี้เอง ก็เลยทรงเข้าไปถามว่า "เจ้าทำได้ยังไง เก่งจังเลยนะ"
พระมเหสีก็ตอบว่า.. "ไม่เห็นยากเลย ก็ทำทุกวันสิ"
เฉโก* คือความคิดที่เป็นอัตตาตัวตน เป็นความคิดที่ไม่จริง ถูกปรุงแต่งผิดเพี้ยนไป
แวะมาอ่านค่ะ
ตอบลบ