:'( สายน้ำตา..ที่เสียให้ทุกครา...
ขอบคุณที่รักกัน
ขอบคุณทุกครั้งที่ปลอบฉัน
ในวันที่เหนื่อยล้า
ฉันอาจไม่ใช่...สายฝนโปรย
ฉันเป็นเพียงหยดน้ำ..ที่โบกโบยความอ่อนล้าให้เธอได้
หากแม้เป็นหยดน้ำตา..จะหลั่งรินมาให้เธอสบายใจ
รอเวลาเหือดแห้งไป..ให้เธอพบวันคืนที่สดใสแสนดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น