วันจันทร์ที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

จดหมายระหว่างลูกสาวกับพ่อ ...

>> > กราบเท้าคุณพ่อคุณแม่ที่เคารพ

> >
คุณพ่อคะ คุณแม่คะ

>>
เป็นอย่างไรบ้างสบายดีหรือเปล่าคะ

>> >
ผ่านมาเกือบครึ่งปีตั้งแต่หนูเข้ามาเรียนในกรุงเทพฯ

>> >
หนูไม่ได้ติดต่อคุณพ่อคุณแม่เลย

>> >
หนูอยู่ที่นี่ สบายดี...พี่มากเค้ารักหนูและดูแลหนูเป ็นอย่างดี

>> >
สงสัยหรือคะว่าพี่มากคือใคร

>> >
จำได้มั้ยคะ วันที่หนูจากคุณพ่อคุณแม่ที่สถานีรถทัวร์ เข้ามาเรียนที่กรุงเทพฯ

>> >
รถทัวร์ที่หนูนั่งมาเกิดอุบัติเหตุใกล้ปั๊มน้ำมันแห่ งหนึ่งในกรุงเทพฯ

>> >
หลังเกิดอุบัติเหตุ มีคนมาล้อมหน้าล้อมหลังหนูเต็มไปหมดเลยค่ะ

>> >
และมีคนขโมย กระเป๋าเดินทางและกระเป๋าตังค์ไป

>> >
พี่มากเค้าเป็นเด็ก ปั๊มที่นั่นค่ะ

>>
พอรถชนกันเค้าก็เข้าไปช่วยปฐมพยาบาล

>> >
เราเจอกันที่นั่นค่ะคุณพ่อเค้าเป็นคนดีมาก

>
เราพูดคุยกันซัก ครู่ใหญ่

>>
รู้สึกถูกคอกันมากคุณแม่ขา

>
นี่แหละมั้งคะที่เรียกว่ารัก แรกพบ

>> >
พอเค้ารู้ว่าหนูยังไม่มีที่พักไม่มีญาติใน กรุงเทพฯ
>> > และยังไม่รู้จะไปพัก ที่ไหนแถมยังบาดเจ็บจากอุบัติเหต ุ

>> >
พี่มากเลยชวนหนูไป อยู่ด้วยกันที่หอพักใกล้ๆปั๊มน้ำมั นนั้น

>> >
ด้วยความตกใจและ ไม่มีที่พึ่งทำให้หนูรับปากพี่เค้าไป โดยไม่รู้ตัว

>> >
แต่ว่าคุณพ่อคะพี่มากเป็นคนดีมากค่ะ เค้าไม่เคยแตะต้องตัวหนูเลย

>> >
เราอยู่ด้วยกันปร ะมาณ 2 เดือน พี่มากจึงขอหนูแต่งงานค่ะ

>> >
หนูขอโทษที่ไม่ได้บอกคุณพ่อคุณแม่ก่อน

>> >
แต่ด้วยความใกล้ชิดทำให้หนูไม่สามารถยั้งใจไว้ได้

>> >
จึงได้บอกตกลงพี่มากเค้าไป

> >
อภัยให้เรานะคะนึกว่า เห็นแก่เด็กตาดำๆ

>>
ที่จะเกิดมาดูโลกนี้อีกไม่นานเท่าไร

>
หนูกำลังมีหลาน ให้คุณแม่ค่ะ

>> >
คาดว่าการเรียนเทอมแรกนี้คงต้องพักไว้ก่อน

>>
หรือไม่ก็ต้องเลิกเรียนไปเลย

>> >
เพราะว่าหนูคง ต้องช่วยพี่มากหาเงินก่อนที่ท้องจะใหญ่ ไปกว่านี้

>> >
พอลูกคลอดแล้วก็คงต้องอยู่เลี้ยงลูกอีก คงไปเรียนไม่ได้

>> >
เงินทองก็หมดไปทุกวันๆแต่หนูก็ยังสุขใจดีค่ะ ไม่ต้องห่วง

>> >
คุณพ่อคุณแม่อย่าโกรธหนูนะคะ

>
มันเป็นเรื่องสุดวิสัยจริงๆ

>> >
แต่หนูคิดว่าคุณพ่อคุณแม่คงจะให้อภัย

>> >
เมื่อคลอดลูกแล้วหนูจะพาพี่มากและลูกไปกราบเท้าคุณพ่ อคุณแม่ที่บ้านนะคะ

>> > >
ที่หนูเขียนจดหมายมาหาคุณพ่อ คุณแม่วันนี้

>>
มีข่าวดีและข่าวร้ายมาบอกค่ะ

>
ข่าวดีก็คือที่หนูเล่ามา ทั้งหมดนั่น

>>
เป็นเรื่องไม่จริงค่ะหนูล้อเล่นค่ะ!!

>> >
ส่วนข่าวร้ายก็คือเทอมแรกหนูสอบได้ F 3 วิชา D 2 วิชา และ C อีก 1 วิชา

>> > >
เห็นมั้ยคะ มันไม่ได้ร้ายแรงไปกว่าที่หนูเล่ามาตั้งแต่ต้นหรอก

>> >
ดีกว่าซะอีกจริงมั้ยคะ ฉะนั้นอย่าโกรธหนูนะคะ

>> >
ด้วยรักและเคารพอย่างสูง

> >
หนูดาที่รักของคุณพ่อ คุณแม่

>> >
ป.ล.เงินที่คุณพ่อให้มาหมดแล้วล่ะค่ะ

>> >
ถ้าคุณพ่อจะเห็นใจช่วยโอนเงินเข้าให้หนูด้วยนะคะ' >
จดหมายตอบกลับ

>> >--------------------------- > >
สวัสดีจ้ะลูกรักของพ่อ

>> >
ที่ลูกเล่ามาทั้งหมด ตั้งแต่แรกนั่นน่ะ ทำเอาพ่อใจไม่ดีไปเลยเชียว

>> >
พ่ออ่านจดหมายลูกได้แค่ครึ่งเดียวก็โกรธจัดจนไม่ได้อ ่านต่อ

>> >
เพราะว่าบันดาลโทสะทำให้พ่อกับแม่ทะเลาะกันยกใหญ่

>> >
แม่เค้าไม่เชื่อว่าเป็นเรื่องจริงเพราะเค้ารักลูกมาก

>> >
คิดว่าลูกคงจะไม่ทำให้เค้าผิดหวัง

>> >
แต่พ่อก็โมโหซะจนลืมตัวทะเลาะกับแม่อย่างแรง

>> >
ลูกก็รู้ว่าแม่ป่วยเป็นโรคหัวใจอยู่

>> >
พ่อผิดเองที่ไม่รู้จักคิดรู้จักยั้งความโกรธ เราทะเลาะกันแรงมาก

>> >
จนแม่เค้า......ล้มลงหัวใจวาย ยาที่เคยมีอยู่ในบ้านก็หาไม่เจอ

>> >
พ่อพาแม่แกส่งโรงพยาบาลก็สายไปซะแล้ว

>> >
พ่อกำลังเศร้ามากคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

>> >
มันเกิดจากพ่อไม่อ่านจดหมายของแกให้จบซะก่อน

>
แม่แก็เลยมีอัน เป็นไป

>> > >
อ้อพ่อมีข่าวดีและข่าวร้ายสำหรับลูก >

>> >
ข่าวดีคือแม่แกยังอยู่สบายดีไม่มีอะไรพ่อล้อเล่น

>> >
ข่าวร้ายคือแม่เค้าเสียไพ่เลยไม่มีเงินส่งไปให้ลูก

>> >
แต่มันก็ยังดีกว่าที่แม่เค้าจะเป็นอะไรไปใช่ไหมล่ะ

>> >
หวังว่าลูกคงอ่านจดหมายจนจบนะ

>> >
ไม่ใช่ตกใจตะลี ตะเหลือกไปฆ่าตัวตายซะก่อน

> >
รักลูกมากจ้ะ

> >
พ่อ 

1 ความคิดเห็น:

  1. .....น่ารักมากค่ะ


    ขอบคุณ...ที่มีเรื่องให้หัวเราะวันนี้......

    ตอบลบ