วันจันทร์ที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2554

ใบไม้ + ดอกไม้ = ความรัก...

เรื่องเล่านี้ผมได้มาจาก Forward Mail 
ลองมองกลับมาที่ตัวเรา ทุกวันนี้ 
เราต่างแก่งแย่งชิงดี มองเห็นแต่ตัวเองก่อน 
ลองมองอีกทีดีไหมบางที "การให้ การแบ่งปัน มีน้ำใจ"
อาจจะทำให้คุณรู้สึกดีอย่างที่คุณไม่ได้รู้สึกมานานแล้วก็ได้
 

     เมื่อนานมาแล้วดอกไม้มีแต่สีขาว แต่ส่วนใบไม้นั้นมีหลากหลายสีสันและทั้งสอง มิได้อยู่บนต้นเดียวกันดั่งเช่นทุกวันนี้ ขณะที่ใบไม้หลากหลายสีมีความสุข สนุกสนาน ดอกไม้สีขาวกลับอยู่อย่างเงียบเหงา ไม่มีความสุขเลย ดอกไม้น้อย เฝ้ารอคอยบางสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นและทำให้เธอมีชีวิตชีวาขึ้นได้บ้าง เธอจะเฝ้ามองไปที่ใบไม้ บางครั้งก็นึกอยากจะเป็นส่วนหนึ่งในสีสันเหล่านั้นบ้าง

     จนกระทั่งวันหนึ่ง ใบไม้เกิดมีความรู้สึกเบื่อในการมีสัสันของตนเองขึ้นมา เมื่อหันไปเห็นดอกไม้น้อยสีขาวบริสุทธิ์ดอกหนึ่ง ดอกไม้ก็เกิดความหลงใหลในความอ่อนหวาน ของดอกไม้สีขาวนั้นและก็พบว่า ดูเหมือนดอกไม้น้อยจะซ่อนความเหงาเอาไว้
"ทำไมเธอดูเงียบเหงาจัง ทั้งๆที่เธอก็มีสีขาวสวยบริสุทธิ์อย่างนี้" ใบไม้เอ่ยถามด้วยความเอ็นดู
ดอกไม้น้อยแปลกใจ แต่ก็ตอบกลับไปว่า 
"สีขาวอย่างฉันหรือสวยงาม ฉันอยากมีสีสันสดใสอย่างเธอบ้างจัง"
 
     ใบไม้รู้สึกว่าจะต้องทำให้ดอกไม้น้อยมีความสุขให้ได้
"ดอกไม้น้อย..ฉันจะดูแลเธอเองนะ  ฉันจะแต่งเติมสัสันในชีวิตให้แก่เธอเอง" หลังจากนั้น ใบไม้ก็ดูแลดอกไม้น้อยของเขาด้วยความรัก ทุกสิ่งที่เขาทำ ถูกถ่ายทอดเป็นสีสันสวยงามให้แก่ดอกไม้จนในที่สุด ดอกไม้ก็กลับกลายเป็นสีสันสดสวยงดงาม ในขณะที่สีของใบไม้กลับเหือดหายไป เหลืออยู่เพียงสีเขียว แล้ววันหนึ่งเมื่อดอกไม้มองลงไปในลำธารน้ำใสและได้เห็นเงาของเธอเองได้เห็นสีสดใสของตัวเอง แต่เมื่อหันไปมองใบไม้ก็พบว่าเขากลายเป็นใบไม้สีเขียว แต่ก็ดูเหมือนจะให้ความรู้สึกที่อบอุ่นสำหรับเธอมาก "ใบไม้จ๊ะ ฉันเสียใจ ที่ฉันแย่งสีสวยๆในชีวิตของเธอมา" ใบไม้ยิ้มอย่างอ่อนโยน "อย่าคิดอย่างนั้นสิ ทุกวันนี้ฉันไม่ต้องการสีสัน อะไรอีกแล้วหล่ะ เพราะเธอคือสีในชีวิตของ ฉันและฉันก็มีความสุขมากนะที่เห็นเธอมีชีวิตชีวาขึ้น"

     ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ดอกไม้และใบไม้ก็มาอยู่รวมกันเป็นต้นไม้ที่เต็มไปด้วยรัก ความอบอุ่นและก็เติบโตขึ้น พร้อมๆ กันบนรากของความผูกพัน ซึ่งดอกไม้น้อยและใบไม้ได้แบ่งปันแก่กันและกัน ดังนั้นทุกครั้งที่เรามองสีเขียวของใบไม้ก็จะรู้สึกอบอุ่นและสบายตา นั่นก็มาจาก "ความรัก" ของใบไม้ที่ถ่ายทอดและแต่งเติมสีสันแห่งชีวิตให้แก่ดอกไม้และที่ดอกไม้บางดอกยังคงมีสีขาวบริสุทธิ์อยู่ก็คงเพราะอยากจะให้ความอ่อนหวานละมุนละไมนั้นยังคงอยู่คู่โลก นั่นเอง

2 ความคิดเห็น:

  1. ไม่ระบุชื่อ17 มกราคม 2554 เวลา 05:27

    "รัก" ด้วยความบริสุทธ์ ปรารถนาดี ย่อมเติมชีวิตชีวาให้เกิดสุขโดยแท้จริง

    ตอบลบ
  2. กลอนรักๆ ของนักคณิตศาสตร์..

    จะเก็บใจเธอใส่ในเซตว่าง
    อยู่ตรงกลางระหว่างเทอกับฉัน
    แล้วยูเนียนเขียนใจกันและกัน
    สมาชิกความสัมพันธ์ของฉันเทอ
    จะเก็บใจเทอใส่ในซับเซต
    ...อินเตอร์เซกความรักสลักจิต
    คอมพรีเม้นถีบกระเด็นพวกเห็นผิด
    แล้วก็ปิดปีกกาของฉันเทอ
    เส้นขนานนานเข้าเราก็ห่าง
    เป็นที่ว่างกลางใจไว้คิดถึง
    ได้แค่มองสองตาว่าอยากซึ้ง
    ให้คนหนึ่งปิดเซตว่างข้างหัวใจ

    ตอบลบ