วันศุกร์ที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2555

ความห่างเหิน มันจะทำให้เราเข้าใจกันมากจริงหรือ!

ไม่อยากมองหน้า พูดจาด้วย
โอกาสอันเคยงดงามเมื่อเดินผ่านหน้ากัน กลับกลายมาเป็นความลำบากใจ
เมื่อถึงเวลานั้น

มันทรมานยิ่ง เมื่อครั้งเธอเงียบงันไป แปลความรู้สึกนั้นไปจากเดิม
คงคิดและเลือกดีแล้ว กับการกระทำเฉยฉาที่แสดงให้เห็นต่อกันนั้น
   ความอึดอัดมันทะลักออกมาก
ทุกครั้ง! เมื่อเราต้องแคร์ความรู้สึกนั้น ทั้งที่เราไม่รู้เลยว่ามันเป็นเพราะอะไร?

หนึ่งคนคิด อีกหนึ่งชีวิตได้เพียงตาม(ค่อยจับจองอารมณ์ ความรู้สึก)
การมีชีวิต..ที่แสนสั้น ในเวลาที่ยาวนาน
เมื่อครั้งสถานที่แห่งนั้นเคยมีรักของเรา เวลามันกลับยาวนานแสนนานเหลือเกิน
เธอเท่านั้นเป็นผู้กำหนดเวลานั้น..  :'(

ความหมายนั้น ของการมีความฝัน
พลังใจอันลดน้อยลงๆ แทบจะหมด ที่เติมพลังใจ-กาย ปิดให้บริการหมดแล้ว
พยายามไปเคาะประตูกับเธอ เพื่อ...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น