วันศุกร์ที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2555

ความห่างเหิน มันจะทำให้เราเข้าใจกันมากจริงหรือ!

ไม่อยากมองหน้า พูดจาด้วย
โอกาสอันเคยงดงามเมื่อเดินผ่านหน้ากัน กลับกลายมาเป็นความลำบากใจ
เมื่อถึงเวลานั้น

มันทรมานยิ่ง เมื่อครั้งเธอเงียบงันไป แปลความรู้สึกนั้นไปจากเดิม
คงคิดและเลือกดีแล้ว กับการกระทำเฉยฉาที่แสดงให้เห็นต่อกันนั้น
   ความอึดอัดมันทะลักออกมาก
ทุกครั้ง! เมื่อเราต้องแคร์ความรู้สึกนั้น ทั้งที่เราไม่รู้เลยว่ามันเป็นเพราะอะไร?

หนึ่งคนคิด อีกหนึ่งชีวิตได้เพียงตาม(ค่อยจับจองอารมณ์ ความรู้สึก)
การมีชีวิต..ที่แสนสั้น ในเวลาที่ยาวนาน
เมื่อครั้งสถานที่แห่งนั้นเคยมีรักของเรา เวลามันกลับยาวนานแสนนานเหลือเกิน
เธอเท่านั้นเป็นผู้กำหนดเวลานั้น..  :'(

ความหมายนั้น ของการมีความฝัน
พลังใจอันลดน้อยลงๆ แทบจะหมด ที่เติมพลังใจ-กาย ปิดให้บริการหมดแล้ว
พยายามไปเคาะประตูกับเธอ เพื่อ...

วันอาทิตย์ที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2555

บางครั้งของชีวิต - ความรัก - จิตร ภูมิศักดิ์

บางครั้งชีวิตก็เหมือนสายน้ำ
บางครั้งชีวิตก็เหมือนเปลวไฟ
บางครั้งชีวิตก็เหมือนตัวตุ่น
บางครั้งชีวิตก็เหมือนเศรษฐี
บางครั้งชีวิตก็เหมือนยาจก

บางครั้งชีวิตก็...

ความรัก..
ที่สุดแล้ว สามารถทำให้เรามีทั้งความทุกข์สุดๆ และทำให้เรามีความสุขสุดๆ 
ได้เช่นกัน จงรู้จักเรียนรู้ที่จะรักให้เป็น


วันพฤหัสบดีที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2555

ถ้าหาก 'ฉันตาย' : ฉันจะหลงรัก "ความตาย" ไหม?


การหมางใจกัน การโกรษแค้นกัน มันมาจากความเอาแต่ใจ
ไม่สนใจความรู้สึกของกัน 

บางครั้ง! ความมั่นใจ ความไว้ใจ มันเริ่งพังทะลาย ลงทุกวันๆ
ความรัก ความปรารถนาดีต่อกัน 
ย้อนกลับมาเป็นความเอาชนะกัน ไม่ย้อมที่จะถอย

เหตุผลของฉันนั่นถูกต้อง เธอนั่นแหล่ะผิด!
ทำไมเธอไม่คิดเหมือนฉัน ทำไมเธอทำกับฉันอย่างนี้ ทำไม..ๆๆ

นั่น...หรือ...คือ  "รัก"  ที่ให้กัน

ถ้าหากความรัก..คือการตายแม้ขณะที่มีลมหายใจอยู่
ลมหายใจเข้า-ออก ก็เปรียบดังเศษแก้ว ที่บาดจมูกทั้งหายใจเข้า-ออก
ชีวิตที่แสนสั้นนั่น ก็นับวันยิ่งเดินช้าๆๆๆ และเหลือน้อยลงทุกวันๆๆ อย่างไร้ความหมาย
บทกวี..ที่บอกถึงความตายนี้.. 
ขอให้ฉันได้ตาย อย่างสงบ.. 
ฉันจะรักและปรารถนาดีเช่นเดิม แม้กระทั่งฉันตาย และหมดลมหายใจ.

ความห่วยใย ปรารถนาดี มันจะล่องลอย ค่อยบอกกระซิบถามเธอ
ว่า.. "ฉันได้ตายไปแล้ว! เธอจะยังมีความสุขมากไหม? เธอมีอิสระที่ได้ทำตามใจมากแล้วใช่ไหม?"


ฉันหลงรัก "ความตาย"
เวลานอนไม่หลับ จะนึกแอบอิจฉาคนที่นอนตายอย่างสงบนิ่ง
นอนอย่างไม่รู้แล้วความสุข ความทุกข์ ... ไม่มีอีกแล้ว.
เขา : ไม่ต้องออกแรง ให้มีลมหายใจเข้า-ออก อีกแล้ว
เขา : คงหมดความกังวลนั่นอีกแล้ว นับจากวันตาย
เขา : จะรู้ไหมว่า! คนที่กำลังพยายามฆ่าตัวตาย เป็นรุ่นน้องของเขาอีกหลายต่อหลายคน ต้องได้รับความเจ็บปวดทั้งกาย-ใจ ตอนที่เขากำลังจะตาย
เขา : นอนสงบ สบายไหม?
เขา : จะได้ขึ้นสวรรค์ หรือลงนรก ตามผลกรรมที่พรุพุทธเจ้าเคยสอนไวจริงไหม? ถ้าหากเขานับถือศาสนาอื่นล่ะ!! เขาจะไปหนแห่งไหน ต่อไป...
เขา : อยากจากโลกไปตอนนี้ หรือว่าเขาไปเพราะผลกรรม เขาไม่ต้องการมีชีวิตอีกแล้ว
เขา : โชคดีจัง! ที่ได้ไปพบเจอยังอีกภพ ภูมิอื่นๆ ที่อีกหลายคนยังไม่เคยพบเห็นมาก่อน


เพื่อน! หากวันหนึ่งฉันตาย
แก แกจะมาเยี่ยมเยียนฉันไหม
แกจะยังจดจำบทกวีของฉันได้หรือเปล่า
แต่ไม่สำคัญหรอกกว่าแกจะลืมหรือจำ
เพียงแกสำเหนียกว่าฉันได้ตายไปแล้ว
เท่านี้ดวงตาฉันเอ่อล้นด้วยน้ำตาแห่งความซาบซึ้งแล้ว.

วันเสาร์ที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2555

บางครั้งเรา..อาจจะเคยผิดพลาด...

หลายหนที่ต้องกับอารมณ์แปรปวนของตัวเอง
หลายหนเราอาจจะไม่รู้จักการพอ พอดี พอใจ พอใน...
ความสุขและความทุกข์บ่อยครั้ง เข้ามาหาตัวผมพร้อมๆ กัน

แล้วก็ยังย้อนถามตัวเองเสมอว่า "ความพึงพอใจ" คืออะไร?

วันจันทร์ที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2555

สีน้ำมัน - จิตกร : นกเป็ดน้ำ.

ทุกภาพมาจากสีน้ำมัน 
จิตกรมองเห็นภาพซึงความงามของนกเป็ดน้ำ

วันอาทิตย์ที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2555