บางครั้ง - บางหน - บางเวลา - บางโอกาส = ความเข้าใจ!

ขอฟากฟ้า..เป็นตัวแทนของอ้อมแขน

ขอลมเย็น...เป็นตัวแทนสื่อภาษา

ขอแสงดาว...ระยิบระยับเป็นดวงตา

                                             ขอมองเธอ...อย่างห่วงหาและห่วงใย

เงยหน้า..มองบนฟ้า..หน่อยนะ

เผื่อจะเห็น..อะไรบางอย่างที่นั่น

แค่รู้ว่าเรา..มองดาวดวงเดียวกัน
แค่รับรู้..เพียงแค่นั้น..ก็สุขใจ                                                                                   

ความผูกพันที่ให้เธอ + กำลังใจจากฉัน = เก็บความทรงจำ

จะคอยเป็นกำลังใจ...อยู่ข้างหลัง
รับรู้และรับฟัง...เรื่องราวของเธอเสมอ
ความห่างไกล...ก็ไม่อาจกางกั้น..ความผูกพันที่ให้เธอ
ขอเพียงรู้ไว้เสมอ..กำลังใจจากฉัน..มีให้เธอทุกนาที

จะกอดเก็บความทรงจำ ณ เวลานี้
ทุกเสี้ยวนาที..ที่มีเธอ..ร่วมทางฝัน
ใส่ในตะกร้า..ที่สานขึ้น..มาจากความผูกพัน
เราจะมีกันและกัน..บนเส้นทางตลอดไป

 

รักและห่วงใย - ความผูกพันดีดี..ที่งดงาม = ความหลง : ความรัก

เธอ..เป็นคนเดียวที่ต้องการจะพบเจอ
เป็นคนเดียวที่ฉันเก็บไว้อยู่เสมอ..ในหัวใจ

เป็นคนเดียวที่ฉันคอย..รักและห่วงใย

เป็นคนเดียวที่เวลาจะผ่านไปแค่ไหน...ก็รอ

เคยคิดถึงอย่างไร...ก็เช่นเดิม
มีแต่..พูนเพิ่มทุกครั้ง...ที่ทวงถาม

ความรู้สึกที่มี...คือความผูกพันดีดี..ที่งดงาม

เธอจะเป็นทุกโมงยาม...ของความรักและห่วงใย

กล้าหาญที่จะมี"รัก"อย่ากลัวที่จะ"รัก"

แต่จงระมัดระวังความรัก อย่าให้ความ "รัก" ข้ามเส้นจนถึงความ "หลง"

เพราะ "ความหลง" คือรู้ไม่ทัน "ความรัก"
รักอย่างไม่เป็นทุกข์...คือ"รัก"ด้วย"ปัญญา" ไม่ใช่รักด้วย "ราคะ"