โอ้เมืองไทยใครใจร้ายหมายปกครอง
เมื่อมามองม่านฟากฟ้ามาหม่นหมอง
ไฟเผาไหม้คนหนีตายกันเนืองนอง
จิตใจต้องนองน้ำตาอาบแก้มไป
เสียงเปรี้ยงปร้างกลางกรุงไกลในธานี
เจ็บตายมีหนีสงครามกลางเมืองใหญ่
ร่ำเรียกร้องก้องธานีมีทั่วไทย
หวาดหวั่นไหวจิตใจเศร้าเฝ้ารำพัน
เหมือนพายุโหมกระหน่ำซ้ำประชิด
แสนวิกฤตฟ้าผ่านำคำรามลั่น
ลมร้ายผ่านพลิ้วปลิวว่อนทุกสิ่งอัน
อีกกี่วันเมืองไทยฟื้นคืนดังเดิม
หยุดเถิดหนามารักกันเหมือนวันวาน
ร่วมมือสานสามัคคีมีส่งเสริม
อภัยกันยกโทษกันมั่นเพิ่มเติม
จิตใจเจิมเพิ่มพูน..รักเมืองไทย..เอย.
ขอขอบคุณ "umi"
ครูป้อม คนล่าฝัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น