เรื่องเล่านี้ผมได้มาจาก Forward Mail
ลองมองกลับมาที่ตัวเรา ทุกวันนี้
เราต่างแก่งแย่งชิงดี มองเห็นแต่ตัวเองก่อน
ลองมองอีกทีดีไหมบางที "การให้ การแบ่งปัน มีน้ำใจ"
อาจจะทำให้คุณรู้สึกดีอย่างที่คุณไม่ได้รู้สึกมานานแล้วก็ได้
อาจจะทำให้คุณรู้สึกดีอย่างที่คุณไม่ได้รู้สึกมานานแล้วก็ได้
เมื่อนานมาแล้วดอกไม้มีแต่สีขาว แต่ส่วนใบไม้นั้นมีหลากหลายสีสันและทั้งสอง มิได้อยู่บนต้นเดียวกันดั่งเช่นทุกวันนี้ ขณะที่ใบไม้หลากหลายสีมีความสุข สนุกสนาน ดอกไม้สีขาวกลับอยู่อย่างเงียบเหงา ไม่มีความสุขเลย ดอกไม้น้อย เฝ้ารอคอยบางสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นและทำให้เธอมีชีวิตชีวาขึ้นได้บ้าง เธอจะเฝ้ามองไปที่ใบไม้ บางครั้งก็นึกอยากจะเป็นส่วนหนึ่งในสีสันเหล่านั้นบ้าง
จนกระทั่งวันหนึ่ง ใบไม้เกิดมีความรู้สึกเบื่อในการมีสัสันของตนเองขึ้นมา เมื่อหันไปเห็นดอกไม้น้อยสีขาวบริสุทธิ์ดอกหนึ่ง ดอกไม้ก็เกิดความหลงใหลในความอ่อนหวาน ของดอกไม้สีขาวนั้นและก็พบว่า ดูเหมือนดอกไม้น้อยจะซ่อนความเหงาเอาไว้ "ทำไมเธอดูเงียบเหงาจัง ทั้งๆที่เธอก็มีสีขาวสวยบริสุทธิ์อย่างนี้" ใบไม้เอ่ยถามด้วยความเอ็นดู
ดอกไม้น้อยแปลกใจ แต่ก็ตอบกลับไปว่า "สีขาวอย่างฉันหรือสวยงาม ฉันอยากมีสีสันสดใสอย่างเธอบ้างจัง"
จนกระทั่งวันหนึ่ง ใบไม้เกิดมีความรู้สึกเบื่อในการมีสัสันของตนเองขึ้นมา เมื่อหันไปเห็นดอกไม้น้อยสีขาวบริสุทธิ์ดอกหนึ่ง ดอกไม้ก็เกิดความหลงใหลในความอ่อนหวาน ของดอกไม้สีขาวนั้นและก็พบว่า ดูเหมือนดอกไม้น้อยจะซ่อนความเหงาเอาไว้ "ทำไมเธอดูเงียบเหงาจัง ทั้งๆที่เธอก็มีสีขาวสวยบริสุทธิ์อย่างนี้" ใบไม้เอ่ยถามด้วยความเอ็นดู
ดอกไม้น้อยแปลกใจ แต่ก็ตอบกลับไปว่า "สีขาวอย่างฉันหรือสวยงาม ฉันอยากมีสีสันสดใสอย่างเธอบ้างจัง"
ใบไม้รู้สึกว่าจะต้องทำให้ดอกไม้น้อยมีความสุขให้ได้ "ดอกไม้น้อย..ฉันจะดูแลเธอเองนะ ฉันจะแต่งเติมสัสันในชีวิตให้แก่เธอเอง" หลังจากนั้น ใบไม้ก็ดูแลดอกไม้น้อยของเขาด้วยความรัก ทุกสิ่งที่เขาทำ ถูกถ่ายทอดเป็นสีสันสวยงามให้แก่ดอกไม้จนในที่สุด ดอกไม้ก็กลับกลายเป็นสีสันสดสวยงดงาม ในขณะที่สีของใบไม้กลับเหือดหายไป เหลืออยู่เพียงสีเขียว แล้ววันหนึ่งเมื่อดอกไม้มองลงไปในลำธารน้ำใสและได้เห็นเงาของเธอเองได้เห็นสีสดใสของตัวเอง แต่เมื่อหันไปมองใบไม้ก็พบว่าเขากลายเป็นใบไม้สีเขียว แต่ก็ดูเหมือนจะให้ความรู้สึกที่อบอุ่นสำหรับเธอมาก "ใบไม้จ๊ะ ฉันเสียใจ ที่ฉันแย่งสีสวยๆในชีวิตของเธอมา" ใบไม้ยิ้มอย่างอ่อนโยน "อย่าคิดอย่างนั้นสิ ทุกวันนี้ฉันไม่ต้องการสีสัน อะไรอีกแล้วหล่ะ เพราะเธอคือสีในชีวิตของ ฉันและฉันก็มีความสุขมากนะที่เห็นเธอมีชีวิตชีวาขึ้น"
"รัก" ด้วยความบริสุทธ์ ปรารถนาดี ย่อมเติมชีวิตชีวาให้เกิดสุขโดยแท้จริง
ตอบลบกลอนรักๆ ของนักคณิตศาสตร์..
ตอบลบจะเก็บใจเธอใส่ในเซตว่าง
อยู่ตรงกลางระหว่างเทอกับฉัน
แล้วยูเนียนเขียนใจกันและกัน
สมาชิกความสัมพันธ์ของฉันเทอ
จะเก็บใจเทอใส่ในซับเซต
...อินเตอร์เซกความรักสลักจิต
คอมพรีเม้นถีบกระเด็นพวกเห็นผิด
แล้วก็ปิดปีกกาของฉันเทอ
เส้นขนานนานเข้าเราก็ห่าง
เป็นที่ว่างกลางใจไว้คิดถึง
ได้แค่มองสองตาว่าอยากซึ้ง
ให้คนหนึ่งปิดเซตว่างข้างหัวใจ