เรื่องสั้นดีๆ ที่ผมอ่านแล้วรู้สึกดีอีกหนึ่งเรื่องมาแน่นำให้ลองอ่านครับ
บางทีคนเราเฝ้ารอโอกาสจากคนอื่นโดยไม่ลงมือทำเองเลย ก็ไร้ซึ่งความหมาย
นานมาแล้วได้ยินมาว่ามีหินวิเศษอยู่ชนิดหนึ่ง ถ้าผู้ใดที่ได้ครอบครองจะสามารถนำไปแตะกับสิ่งของอะไรก็ได้ สิ่งนั้นจะกลายเป็นทองคำ ทำให้ชายผู้หนึ่งเกิดความสนใจ อยากจะเปลี่ยนแปลงชีวิตให้เป็นคนร่ำรวยขึ้นมา
เขาจึงออกตามหาหินก้อนนั้นเป็นการใหญ่ เมื่อตามหาจนถึงชายหาดแห่งหนึ่งซึ่งเต็มไปด้วยก้อนหิน เขาจึงตัดสินใจเก็บหินขึ้นมาดูทีละก้อน ถ้าก้อนไหนไม่ใช่ก็จะขว้างมันลงทะเลไป
เขาใช้ความพยายามอยู่นาน จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี ก้อนแล้วก้อนเล่าก็ยังไม่ใช่สิ่งที่เขาค้นหาอยู่ดีและในที่สุดความพยายามของเขาก็ประสบความสำเร็จจนได้เขาได้พบกับหินวิเศษจริงๆ แต่ไม่ทันที่เขาจะได้คิดอะไร เขาก็ขว้างมันลงทะเลไปเหมือนหินก้อนที่ผ่านๆ มา เขาตกใจมาก ถึงกับรำพันออกมาว่า "ต้องเริ่มต้นใหม่อีกแล้วหรือเนี่ย"
ในชายหาดนั้นจะมีหินวิเศษชนิดนี้สักกี่ก้อนกันเชียวเหตุผลที่ทำให้ชายคนนี้ละทิ้ง สิ่งที่เขาค้นหามานานก็คือความเคยชินนั่นเอง บ่อยครั้งที่เราพยายามค้นหาสิ่งที่ต้องการมาตลอดชีวิต จนกระทั่งวันหนึ่งที่เรามีโอกาสพบมันแล้ว แต่ด้วยความเคยชินในชีวิตประจำวัน เราก็มองข้าม โอกาสนั้นไป โอกาสที่อาจจะไม่ปรากฏบ่อยนัก เราจึงต้องเริ่มต้นใหม่อยู่ร่ำไป
อย่าคิดแต่จะเริ่มต้นใหม่เพราะสิ่งที่มีอยู่คือโอกาส สิ่งใหม่คือความหวัง ทิ้งเก่าไปหาใหม่ก็เท่ากับทิ้งโอกาสที่มีอยู่แล้วไปรอความหวัง ที่ยังมาไม่ถึง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น