คุณพ่อของผมเสียชีวิตเมื่อปี พ.ศ.2545 ผมเรียนอยู่ชั้น ม.4 พี่สาวของผมสอบ Entrance ติดที่มหาวิทยาลัยมหาสารคามพอดี หลังจากที่คุณพ่อเสียชีวิตได้เพียงสัปดาห์กว่าๆ ขณะนั้นเองทั้งพี่สาวและผมเอง คิดในใจว่า..เราคงหมดสิทธิ์เรียนต่อมหาวิทยาลัยฯ กันแน่ๆ
แต่สุดท้ายพี่สาวและผมก็ได้เรียนต่อ และทั้งสองคนเราก็เรียนจบได้รับปริญญาตรีกันจนสำเร็จ ส่วนหนึ่งก็มาจากเงินขายข้าวแกงของคุณแม่
บางครั้งแม่ต้องยอมอดเพื่อส่งเงินให้ลูกทั้งสองได้มีเงินใช้ ในระหว่างเรียนเป็นนักศึกษากันอยู่ หวังจะให้ลูกได้เรียนสูงๆ จะไม่ต้องมาทำงานที่ลำบากเช่นดังตัวเอง(แม่)
สำหรับผมแล้ว คำว่า 'แม่ + พ่อ' ในความรู้สึกของผมแล้วท่านเป็นมากกว่าความรัก เป็นการเรียนรู้ชีวิตอย่างหนึ่ง บางสิ่งฝั่งอยู่ในจิตใต้สำนึกของผมตลอดมา แต่บางสิ่งที่ผมน้อยใจตัวเองอย่างยิ่งเลยครับ คือว่าทั้งชีวิต "ผมยังไม่เคยบอกว่า'รัก'พ่อเลยสักครั้ง!" แต่คุณพ่อบอกรักผมจนกลายเป็นเรื่องปกติ
เมื่อครั้งที่พ่อผมได้จากไปอย่างถาวร ผมกลับมานั่งครุ่นคิดว่าผมได้สูญเสียโอกาสและเวลา ที่งดงามที่สุดไปครั้งหนึ่งของห้วงชีวิตไปตลอดกาล..
เมื่อเรารักใครก็ควรแสดงออกมาให้เขารู้ แต่อย่างน้อยผมก็ยังมีคุณแม่ มีพี่สาว และญาติพี่น้อง ฯลฯ ที่ยังค่อยอยู่เคียงข้างตัวผม ให้ผมได้บอกรักอยู่เสมอ
แต่สุดท้ายพี่สาวและผมก็ได้เรียนต่อ และทั้งสองคนเราก็เรียนจบได้รับปริญญาตรีกันจนสำเร็จ ส่วนหนึ่งก็มาจากเงินขายข้าวแกงของคุณแม่
บางครั้งแม่ต้องยอมอดเพื่อส่งเงินให้ลูกทั้งสองได้มีเงินใช้ ในระหว่างเรียนเป็นนักศึกษากันอยู่ หวังจะให้ลูกได้เรียนสูงๆ จะไม่ต้องมาทำงานที่ลำบากเช่นดังตัวเอง(แม่)สำหรับผมแล้ว คำว่า 'แม่ + พ่อ' ในความรู้สึกของผมแล้วท่านเป็นมากกว่าความรัก เป็นการเรียนรู้ชีวิตอย่างหนึ่ง บางสิ่งฝั่งอยู่ในจิตใต้สำนึกของผมตลอดมา แต่บางสิ่งที่ผมน้อยใจตัวเองอย่างยิ่งเลยครับ คือว่าทั้งชีวิต "ผมยังไม่เคยบอกว่า'รัก'พ่อเลยสักครั้ง!" แต่คุณพ่อบอกรักผมจนกลายเป็นเรื่องปกติ
เมื่อครั้งที่พ่อผมได้จากไปอย่างถาวร ผมกลับมานั่งครุ่นคิดว่าผมได้สูญเสียโอกาสและเวลา ที่งดงามที่สุดไปครั้งหนึ่งของห้วงชีวิตไปตลอดกาล..
เมื่อเรารักใครก็ควรแสดงออกมาให้เขารู้ แต่อย่างน้อยผมก็ยังมีคุณแม่ มีพี่สาว และญาติพี่น้อง ฯลฯ ที่ยังค่อยอยู่เคียงข้างตัวผม ให้ผมได้บอกรักอยู่เสมอ
หวังว่าใครที่ยังมีเวลาและโอกาสดีๆ ที่ยังมีทั่งคุณแม่คุณพ่อให้บอกรัก ก็ให้รีบบอกท่านนะครับ ก่อนที่คุณแม่ คุณพ่อ ของคุณจะไม่ได้ยินคำบอกรักนั้น อย่างนิรันดร์...
ซึ้งมาก ออ่านแล้วอยากให้ยายลัยได้อ่านบ้างจังเลย
ตอบลบเช่นกันค่ะ
ตอบลบ