การพูดที่ดีควรจะรอบคอบระมัดระวังมากในการพูด จนถึง การฝึกการพูดกับตนเองก่อนจะพูดกับผู้อื่น คำใดประโยคใดเรื่องใดที่จะพูดออกไป แม้ให้ผลเป็นความไม่ดีงามแก่ตนเอง เช่น พูดออกไปแล้วพ่ายแพ้ต่อคำพูดของผู้อื่นจะไม่พูดออกไป
นั่นเป็นการพูดออกไป แล้วเสียกับผู้พูด ความเสียหายเช่นนั้นเมื่อไม่ร้ายแรงหนักหนา ก็พอจะไม่ถือว่าผู้พูดประมาท แต่ถ้าเป็นความเสียหายที่ใหญ่ยิ่ง เช่นเป็นความเสียหายถึงส่วนรวม เช่นทำให้เกิดการแตกสามัคคี...
เช่นนี้การพูดนั้นนับว่าเป็นการพูดที่ผู้พูดประมาทมาก การก่อให้แตกความสามัคคีจะโดยเจตนาหรือไม่เจตนาก็ตาม ถือว่าผู้พูดเป็นผู้ตั้งอยู่ในความประมาท ก่อโทษให้เกิดแม้เริ่มต้นที่ส่วนน้อย แต่ย่อมขยายใหญ่โตออกไปได้
.
เช่นนี้การพูดนั้นนับว่าเป็นการพูดที่ผู้พูดประมาทมาก
.
ผลเสียหายแม้เริ่มต้น เพียงเล็กน้อยเพียงในวงแคบ แต่ขยายใหญ่ต่อไปได้ ผลไม่ดีที่จะเกิดจาก ความแตกสามัคคีจะขยายใหญ่ถึงบ้านถึงเมืองได้แน่นอน
.
.
...ความประมาทในการพูดจึงไม่ใช่เรื่องเล็ก เป็นเรื่องใหญ่ได้ ใหญ่เพียงใดก็ได้..
ขอขอบคุณ "ความรอบครอบ"
ครูป้อม คนล่าฝัน
พ่อ ลูก
ตอบลบhttp://fwmail.teenee.com/etc/18659.html
ก่อนแต่ง
http://fwmail.teenee.com/etc/18659.html
สไลด์โชว์ รร.
ตอบลบhttp://www.flickr.com/photos/41527328@N08/show/with/3819339103/