อย่าโทษตัวเอง..จนไม่กล้าลุกขึ้นมาใหม่
ฉันอาจเป็นคนหนึ่งที่เคยสะดุดขาของตัวเองล้มลง!!!
ปกป้อง ปิดกั้น สร้างกำแพง ให้ใครต่อใครที่เข้ามาในชีวิตของฉัน "ทำร้ายฉันได้น้อยที่สุด
แต่แล้วทุกอย่างก็สะท้อนกลับมายังตัวผู้สร้าง..นั่นคือ..ฉันเอง.. วินาทีนั้นฉันมีแต่คำถามว่า
ทำไม ทำไม และทำไม....
ฉันคิดว่าหลายๆคนที่หันมาสนใจธรรมะ เพื่อหาที่พึ่งทางใจ ก็คงจะมีบ้างที่เกี่ยวกับ ..ความรัก..ความผูกพัน..ความพลัดพลาก.. ไม่มากก็น้อย แต่ก็ต้องบวกกับมองโลกในแง่ดีด้วย
เราถึงจะยิ้มได้จากหัวใจตัวเองให้กับสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับชีวิตประจำวัน
ยอมรับมันให้ได้ "เพราะมันคือส่วนหนึ่งของการเป็นอยู่"
ชีวิตคนเราจะมีใครไหมที่ไม่เคยผิดหวัง ไม่เคยก้าวพลาด หรือเสียใจเพราะตัวเองบ้าง
หากวันนี้คุณกำลังเสียใจอยู่ อย่าโทษใคร อย่าโทษความผิดที่เราให้อภัยตัวเองไม่ได้
บางทีอาจเป็นแค่ความผิดเล็กน้อย ที่ใครเคยทำไว้เป็นบทเรียนให้กับตัวเองมาแล้ว
ทุกครั้งที่เราส่องกระจก มันจะสะท้อนความจิงทั้งหมดออกมา แต่ขึ้นอยู่กับว่า เรากจะยอมรับความจริงที่เห็น ได้มากน้อยแค่ไหน กระจกเงาไม่เคยโกหกใคร
...มีแต่ตัวเราเท่านั้นที่ชอบโกหกตัวเอง..
หากเราไม่ยอมทิ้งบางสิ่งบางอย่างที่รั้งไว้ไม่ได้แล้ว เราก็คงไม่มีวันพบเจอสิ่งใหม่ๆ ในวันถัดมา หรือ..หากเราไม่เคยพลาดพลั้ง ..เราก็คงหมดโอกาสที่จะหัดลุกขึ้นมาได้ด้วยตัวเราเอง..
เราได้แต่ถามตัวเองว่า..จะอยู่คนเดียวได้ไหม ในวันที่ใครบางคนเดินจากไป
... เราแค่สูญเสียคนที่เคยเดินข้างๆเท่านั้น ... อย่างไร ขาเราก็ยังอยู่..อาจก้าวช้าลงบ้าง แต่ก็ยัง
ก้าวไปข้างหน้าได้อยู่ดี
...ไม่เป็นไรนะ..ไม่เป็นไร..
**แด่หลายๆคนที่กำลังรู้สึกทุกข์กับความรัก ยังไงซะตัวเราก็ยังคงเป็นตัวเรา
ชีวิตเราก็ยังเป็นของเราให้ใครเลือกแทนเราไม่ได้ทุกเรื่องหรอกนะ**
"เพราะฉะนั้น..อยู่กับตัวเองให้ได้นะ"
แล้วทุกๆอย่าง..จะผ่านไป
...................................................
...แม้ชีวิตจะไม่เหลือใคร.."จงเก็บใจไว้ให้ตัวเอง "..
...ปล. ขอบคุณสาวสวยชั้น ป.5 ที่น่ารักทั้ง 5 คน พี่อ๋อม พี่นุ๊ก พี่กระเต็น พี่ออม พี่จ๋อม ที่ช่วยเช็คคำผิดของบทความ..
บทความโดย
ครูป้อม คนล่าฝัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น