ใครคนหนึ่ง...

เมื่อคุณกำเนิดมาในโลกนี้ เธออุ้มคุณไว้ในอ้อมอกคุณขอบคุณเธอโดยการร้องไห้เมื่อคุณอายุ 1 ขวบ เธอป้อนข้าวและอาบน้ำให้คุณคุณขอบคุณเธอโดยการงอแงทั้งคืนเมื่อคุณอายุ 2 ขวบ เธอสอนคุณเดินคุณขอบคุณเธอด้วยการวิ่งหนีเมื่อเธอเรียกหาเมื่อคุณอายุ 3 ขวบ เธอทำอาหารทุกอย่างให้คุณด้วยความรักคุณขอบคุณเธอด้วยการโยนจานลงพื้นเมื่อคุณอายุ 4 ขวบ เธอให้ดินสอสีคุณคุณขอบคุณเธอด้วยการระบายสีบนโต๊ะอาหารเมื่อคุณอายุ 5 ขวบ เธอแต่งชุดเก่งให้คุณเพื่อไปเที่ยวคุณขอบคุณเธอด้วยการทำชุดเก่งนั้นเปื้อนโคลนเลอะเทอะไปทั่วเมื่อคุณอายุได้ 9 ขวบ เธอสอนเปียโนให้คุณคุณขอบคุณเธอด้วยการไม่เคยแม้แต่จะซ้อมเมื่อคุณอายุ 10 ขวบ เธอขับรถไปส่งคุณทั้งวัน ตั้งแต่สนามบอล,โรงยิม, ยันงานเลี้ยงวันเกิดของเพื่อนแต่ละคนคุณขอบคุณเธอด้วยการกระโดดออกนอกรถ โดยไม่แม้แต่จะหันกลับมามองเมื่อคุณอายุ 11 ขวบ เธอพาคุณและเพื่อนคุณไปดูหนังคุณขอบคุณเธอด้วยการขอนั่งที่นั่งคนละแถวเมื่อคุณอายุ 12 ขวบ เธอเตือนคุณอย่าดูทีวีคุณขอบคุณเธอด้วยการรอเธอออกไปก่อน แล้วดูต่อเมื่อคุณอายุ 13 เธอแนะให้คุณตัดผมให้มันดูดีคุณขอบคุณเธอด้วยการบอกว่าเธอไม่มีรสนิยมเอาเสียเลยเมื่อคุณอายุ 14 เธอจ่ายค่าซัมเมอร์แคมป์หนึ่งเดือนให้คุณคุณขอบคุณเธอด้วยการไม่ได้เขียนจดหมายมาหาเลยสักฉบับเมื่อคุณอายุ 15 เธอกลับบ้านหลังเลิกงาน อยากได้กอดสักครั้งคุณขอบคุณเธอด้วยการล็อกห้องนอนขังตัวเองในห้องเมื่อคุณอายุ 16 เธอสอนคุณขับรถคุณขอบคุณเธอด้วยการเอารถไปขับทุกเวลาที่คุณจะเอาไปได้เมื่อคุณอายุ 17 เธอกำลังรอโทรศัพท์สายสำคัญคุณขอบคุณเธอด้วยการใช้สายตลอดคืนเมื่อคุณอายุ 18 เธอร้องไห้ในวันที่คุณเรียนจบมัธยมคุณขอบคุณเธอด้วยการฉลองยันเช้าเมื่อคุณอายุ 19 เธอจ่ายค่ากวดวิชา ขับรถไปรับไปส่งคุณขอบคุณเธอด้วยการบอกลาข้างนอกเพื่อที่จะไม่ได้อายเพื่อนเมื่อคุณอายุ 20 เธอถามคุณว่ามีแฟนหรือยังคุณขอบคุณเธอด้วยการพูดว่า ไม่ใช่เรื่องของเธอสักหน่อยเมื่อคุณอายุ 21 เธอแนะนำอาชีพให้คุณสำหรับอนาคตคุณขอบคุณเธอด้วยการบอกว่า คุณไม่อยากเป็นอย่างเธอเมื่อคุณอายุ 22 เธอกอดคุณวันรับปริญญาคุณขอบคุณเธอด้วยการบอกว่าอยากได้รางวัลไปเที่ยวยุโรปสักครั้งเมื่อคุณอายุ 23 เธอให้เฟอร์นิเจอร์ตกแต่งในอพาร์ตเมนท์แห่งแรกของคุณคุณขอบคุณเธอด้วยการบอกเพื่อนๆ ว่า มันช่างน่าเกลียดเสียนี่กระไรเมื่อคุณอายุ 24 เธอพบคู่หมั้นคู่หมายของคุณ และถามคุณเกี่ยวกับแผนการในอนาคตคุณขอบคุณเธอด้วยการจ้องมองเขม็งพร้อมพูดว่า"แม่.....ได้โปรดเถอะอย่ายุ่งกับเรื่องนี้"เมื่อคุณอายุ 25 เธอช่วยคุณจ่ายค่าใช้จ่ายงานแต่งงานร้องไห้และบอกคุณว่าเธอรักคุณแค่ไหนคุณขอบคุณเธอด้วยการย้ายไปอยู่กับคนอื่นที่คุณรักเขาเมื่อคุณอายุ 30 เธอโทรมาหาพร้อมกับแนะนำเรื่องการเลี้ยงเด็กคุณขอบคุณเธอด้วยการบอกว่า สมัยนี้มันเปลี่ยนไปแล้วเมื่อคุณอายุ 40 เธอโทรมาเตือนความจำคุณเกี่ยวกับวันคล้ายวันเกิดญาติคุณขอบคุณเธอด้วยการบอกว่า ตอนนี้ไม่ว่างเลยเมื่อคุณอายุ 50 เธอเริ่มชราและไม่ค่อยสบาย ต้องการให้ดูแลคุณขอบคุณเธอด้วยการบอกว่ามันเป็นภาระแค่ไหนที่จะต้องเลี้ยงดูเธอและแล้ว วันหนึ่ง เธอจากไปอย่างเงียบสงบ และทุกอย่างที่คุณไม่เคยกระทำจะเหมือนฟ้าผ่าในใจคุณ "เรียกแม่ไปเถอะลูก เรียกตลอดทั้งคืนนะ"โปรดใช้เวลาสักนิด แสดงออกถีงความลึกซึ้งแด่คนที่เราเรียกว่าแม่แม้จะไม่กล้าพูดออกมาก็ตามไม่ มีอะไรแทนทีเธอได้ แม้ว่าบางคราวเธออาจจะไม่ได้เป็นคนที่เข้าใจคุณมากที่สุด หรืออาจไม่เห็นด้วยกับความคิดของคุณ แต่เธอก็คือแม่ของคุณและเชื่อได้ว่าเธอจะทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อคุณ รับฟังทุกปัญหา ทุกความกังวลถามตัวคุณเองดูเถิด คุณมีเวลาที่จะฟังความเศร้าความกังวลใจของเธอไหมคุณเคยคิดถึงความเหนื่อยยากของเธอไหม รักเธอให้มากแม้ว่าจะคิดเห็นแตกต่างเพราะเมื่อเธอจากไปจะเหลือเพียงความทรงจำและความเสียใจเท่านั้นอย่าเพิกเฉยกับคนที่ใกล้หัวใจคุณที่สุด รักเธอให้มากกว่าที่คุณรักตัวเองวันแม่มีแค่ปีละหนึ่งวัน..เท่านั้นเอง..บอกเถอะค่ะ..บอกรักแม่ของคุณ...

บทความโดย

เก่ง ป.5 คนล่าอนาคต

.