ความรักของพ่อ..

++ชายแก่วัยเลย 60 คนหนึ่งคุยกับลูกชายที่เพิ่งกลับมาเยี่ยมหลังจากลูกชายแต่งงานและย้ายครอบครัวออกไปไม่กี่ปี
++ชายแก่..."แจ๊ค (ชื่อลูกชาย) นั่นอะไรลูก เห็นลางๆแจ๊ค..."อ๋อ วัวแหนะพ่อ"
++ผ่านไป 2-3 นาทีชายแก่..".แจ๊ค นั่นอะไรลูก"แจ๊ค..."วัว ตัวเดิมนั่นแหละพ่อ ยังไม่ไปไหนเลย "
++ผ่านไปอีก 2-3 นาทีชายแก่..."แจ๊ค นั่นอะไรอีกละลูก "
แจ๊ค...(เริ่มมีอารมณ์หงุดหงิด) "วัวพ่อวัว วัวตัวเดิมที่เพิ่งถานั่นแหละ "

++เวลาผ่านไปอีก 2-3 นาทีชายแก่..."แจ๊ค นั่นอะไรลูก "แจ๊ค..."เอ๊ะ! พ่อนี่ยังไงนะ ถามซ้ำๆซาก ผมจะบอกครั้งสุดท้ายแล้วนะ.......ว่าวัว "
++ผ่านไปอีก 2-3 นาทีชายแก่..."แจ๊ค นั่นอะไรลูก "แจ๊ค..."โอ๊ย ! พ่อเลอะเลือนแล้วคุยไม่รู้เรื่อง ผมไม่คุยกับพ่อแล้ว"
++แล้วแจ๊คก็ผละจากพ่อไปอย่างอารมณ์เสียเป็นที่สุดเวลาผ่านไป จวบจนตอนเย็น ไ ด้เวลาอาหารค่ำเมื่อไม่เห็นผู้เป็นพ่อลงมา
++แจ๊คจึงเดินไปตามที่ห้อง ณ ที่นั้น เขาได้พบชายแก่คนนั้น
นั่งเหม่อลอย ข้างๆมีไดอะรี่เก่าๆ เล่มหนึ่งที่เพิ่งเขียนบันทึกในวันนี้เสร็จแจ๊คถือวิสาสะเข้าไป อ่าน ความว่า..."..ครั้งหนึ่งเมื่อ 30 ปีมาแล้ว เรามีลูกชายคนหนึ่งที่เรารักมากเราตั้งชื่อเค้าเองว่า...แจ๊ค ในวันที่อากาศแจ่มใสวันหนึ่ง ตอนนั้น แจ๊คกำลังพูดได้เก่งทีเดียวเราพาเค้าไปนั่งที่สวนหลังบ้าน พอดีมีวัวผ่านมา...

++แจ๊คถามเราว่า พ่อ นั่นอะไร...วัวไงลูก เราตอบเวลาผ่านไปอีกไม่ถึง 1 นาที แจ๊คก็ถามคำถามเดิมเราอีก เราก็ตอบเช่นเดิมอีก เป็นอย่างนี้อยู่ถึง 25 ครั้ง...เราไม่รู้สึกเบื่อหน่ายเลยที่จะ ตอบคำถามเดิมๆเหล่านั้นเรา กลับรู้สึกดีใจอย่างที่สุดที่ลูกสนใจเราอย่างไม่เบื่อหน่าย....

++แต่ในวันนี้ ณ ที่แห่งเดิม คน 2 คน ที่เคยถามคำถามเดียวกันหากแต่ว่าเราเป็นฝ่ายถาม แจ๊คเป็นคนตอบ...
++เพียง 5 ครั้งเท่านั้น ลูกก็ตวาดเรา หาว่าเราเลอะเลือนรังเกียจแม้แต่จะคุยกับเราต่อไป.... "
...ปล.ได้อ่านบทความนี้คิดถึงพ่อเลยอ่ะคับ โดนใจจัง...

บทความโดย
เก่ง ป.5 คนล่าอนาคต
.